Categoría: SERIES

O documental monográfico “Ó Fío do Retrato”, que introduce a presentadora Nieves Rodríguez cunha peza significativa nas mans para cada caso, achega hoxe un auténtico supervivente, Cesáreo Pérez Patiño, que tivo a sorte de nacer na Illa de Ons e soubo facer deste feito un símbolo da felicidade, que deixa marca, coa forza da expresión oral, neste novo relato de persoas singulares, nacidas en torno aos anos trinta. Polo fío deste novo relato, o fotógrafo Anxo Cabada achega a figura de Cesáreo, para contar a súa traxectoria vital, narrada como memoria persoal, familiar e colectiva. A historia de Cesáreo...

Tirando do fío dese retrato que nos achega a esencia de cada persoa, o documental de hoxe mergulla na vida de Milagros Perelló Rey, de Vigo, ex traballadora de “Montajes Cíes”, unha obreira que leva en activo toda a súa vida e que agora está no paro. O programa das historias íntimas, que nos introduce cada domingo Nieves Rodríguez, preséntanos nesta ocasión, da man do fotógrafo Anxo Cabada, a historia contemporánea dunha muller traballadora, despois da cal viñeron outras novas xeracións que tiveron, ao igual que os homes, que readaptar o seu papel nas sociedades, en que a subalternidade...

Porque hai homes que atesouran na súa vida un sen fin de loitas encadeadas, como as de Manuel Ojea Prado, un sindicalista ourensán de CC.OO, “O fío do retrato”, da man do fotógrafo Anxo Cabada, reflectiranos hoxe a súa conversa, á luz das súas experiencias. O programa íntimo sobre historias anónimas, pero singulares, que nos presenta Nieves Rodríguez, achéganos a vida de Manuel Ojea, de Vilamartín de Valdeorras, que partiu de Galicia soñando encontrar un mundo mellor, unha alternativa á súa existencia, e regresou coa experiencia do mundo, sen poder presumir de vitorias mais tampouco de derrotas. Emitido por...

Este domingo nunha nova entrega de “Ó Fío do Retrato”, achegaralles ata Cangas de Foz para falar con Antonina Semedo. Di Manuel Forcadela que o vento de Cabo Verde é un vento emigrante que chega máis alá de Burela. Mais Antonina ficou en Burela; para que ir máis lonxe se alí estaba o amor e o traballo. A pesar das súas tarefas, sempre en traballos humildes de emigrante, a coidar enfermos, a limpar, a recoller algas ou no campo, nunca deixou de cantar, porque ela ten por dentro o vento de Cabo Verde, ese vento de morna, ese vento...